“Korea Południowa, Republika Żywiołów” Marcin Jacoby

 Kolejna książka opowiadająca o kulturze Korei Południowej. Napisana przez polskiego sinologa, Marcina Jacoby, który związał się na stałe z Koreą poprzez małżeństwo, w świetny sposób opisuje ten fascynujący kraj oczami polaka.
Od doświadczonego w kulturze Azji Wschodniej autora otrzymujemy dokładną i ciekawie przedstawioną historię Korei, ze szczególnym naciskiem na sytuację polityczną po Wojnie Koreańskiej. Książka przedstawia nam drogę Korei na sam szczyt zaawansowania technologicznego i dostatku. Poza tym możemy przeczytać o różnicach kulturowych, widzianych oczami męża, ale i zawodowo.
Republika Żywiołów w nieironiczny, ale dokładny sposób opisuje również Hallyu, czyli tzw. Koreańską Falę, zawierającą k-pop oraz koreańską kinematografię.
Podsumowując, książka ta jest świetnym sposobem na zapoznanie się z kulturą, historią i polityką Korei Południowej, bez obawy o podręcznikowe zestawianie dat i statystyk.

"Gwiazda Północy" D.B.John

Kraj z którego nie ma wyjścia. Kraj ogarnięty przewlekłymi chorobami - miłością do Kim Dzong Il'a i strachem przez jej brakiem. Okrucieństwo i biedota, zakłamanie i obłuda - wszystkie przedstawione w powieści, która zamiera dech w piersiach.
"Gwiazda Północy" w zadziwiającym stopniu opiera się na faktach, których opis znajdziemy na końcu książki. Zwykły czytelni, pierwszy raz spotykający się z literaturą o Korei Północnej, może być zaszokowany tym, co dzieje się w momencie czytania, w XXI wieku.
Po uprowadzeniu w 1988 roku Soomin, półkoreanki, jej siostra przez dwadzieścia dwa lata wierzyła, że dziewczyna nie żyje. W momencie ujawnienia prawdy o masowych porwaniach prowadzonych przez Koreę Północną oraz pojawieniu się nowych możliwości, życie Jenny przewróciło się do góry nogami. Co poświęci kobieta, by dowieść prawdy i odzyskać siostrę?
Mrożący krew w żyłach thriller opowiadający okrucieństwo reżimu Kim Dzong Ila został przedstawiony w dokładny sposób przez przedstawicieli trzech różnych klas - od cudzoziemki, przez starszą kobietę na uboczu społeczeństwa aż po wysoko postawionego urzędnika, któremu grunt usuwa się spod nóg.
Jest to książka, której nie sposób opowiedzieć - należy ją przeczytać, aby samemu doświadczyć i zrozumieć powagę i horror historii w niej przedstawionych.

"Dawca" Tess Gerritsen

Seria Anatomii Zbrodni powraca z drugim tomem "Dawca". Książka jest pisarskim debiutem pisarki. Podobnie jak reszta serii, jest on budującym napięcie thrillerem medycznym, jednak tym razem przedstawia on historię Abbey DiMateo i jej walkę z nieznanym przeciwnikiem, chcącym zakończyć jej karierę. Młoda stażystka zmaga się z błędnymi oskarżeniami po podjęciu krytycznej decyzji - przekazaniu serca choremu chłopcu, chociaż miało ono trafić gdzieś indziej. Nagle jednak pojawia się nowe serce, od nieznajomego dawcy, i kryzys zostaje zażegnany. Ale czy na pewno..?
Powieść ukazuje okrucieństwo mafii, bezwzględność ludzi, którzy za pieniądze są w stanie odbierać narządy niewinnym dzieciom. Uświadamia czytelników o trudach przyszłych lekarzy, zmagającymi się z plotkami oraz bezwzględnymi rodzinami pacjentów. Jak na Gerritsen przystało, książka jest luźna, jednak wciąga swoimi cechami thrillera. Idealna na zimne wieczory z herbatką i kocykiem.

"Sztuka podstępu. Łamałem ludzi, nie hasła"

W czasach olbrzymiego postępu technologicznego, w jakich bez dwóch zdań się obecnie znajdujemy, wielką uwagę przywiązujemy do bezpieczeństwa. Martwimy się czy może w tym momencie ktoś nie włamał się na nasze konto bankowe, okradając nas z naszych oszczędności. Wielu z nas zabezpiecza się na przykład kupując jak najlepsze programy antywirusowe. W książce “Sztuka podstępu. Łamałem ludzi, nie hasła” jeden z autorów Kevin Mitnick- światowej klasy haker- zdradza nam jak wygląda praca socjotechnika. Opisuje tam, w jaki sposób odbywa się proces znany nam jako wykradanie danych. W porównaniu do wielu innych książek o tematyce informatycznej nie pisze on tu o swojej pracy nad skomplikowanymi wirusami, nie podaje kodów źródłowych czy nie opisuje ataków cyfrowych, przedstawia natomiast wiele historii o tym, jak wykradanie danych odbyło się między innymi za pomocą zaledwie kilku rozmów telefonicznych i krótkiej rozmowy.
Książka została napisana w bardzo zrozumiały sposób, nawet dla osób nieznających się na informatyce. Przedstawia ona historie, które następnie zostają przeanalizowane oraz zostaną przedstawione sposoby, w jakie można było zapobiec tym incydentom.
    Polecam tę pozycję każdemu, kto jest zaniepokojony bezpieczeństwem swoich danych lub tym bardziej jeśli prowadzi firmę. Czytając, zrozumiemy, że nie trzeba mieć wiedzy hakera i być specjalistą by wykraść dane chronione nawet najlepszym firewallem, bo Mitnick jasno daje nam do zrozumienia, że najbardziej wadliwym elementem każdego systemu zabezpieczeń jest człowiek.

"Koreańczycy" Frank Ahrens

W jaki sposób wytłumaczyć zasady panujące w Korei obcokrajowcom? Najlepsze podejście niewątpliwe mają sami obcokrajowcy, którzy sami musieli stawić czoła nieznanej kulturze tego kraju.

Książka “Koreańczycy” amerykańskiego dziennikarza Franka Ahrensa, który pojawiając się w Korei nie miał pojęcia na co się pisze, z niezwykłą łatwością przedstawia panujące tam zasady. Przez pryzmat jednej z największych firm w Korei - Hyundai Motor Company - opowiada o wszelkich możliwych różnicach kulturowych, czekających nas nie tylko w korporacyjnym życiu, ale i na co dzień. Jest to miły sposób zapoznania się z krajem, który w tak niewielkim czasie podniósł się z ubóstwa na wyżyny światowe.

Książka napisana bardzo osobiście, w bardzo przyjemny sposób wprowadza nas w kulturę Korei, a poza tym opowiada historię ciężkiej wspinaczki Hyundaia na szczyt rynku motoryzacyjnego.

"Małe życie" Hanya Yanagihara

- To dobra historia - odparł. Nawet uśmiechnął się do mnie szelmowsko. - Opowiem ci ją.
- Proszę - powiedziałem. 
I opowiedział. 

    Książka, którą chcę przedstawić i z której pochodzi powyższy cytat, to "Małe życie". Napisała ją Hanya Yanagihara, amerykańska pisarka i dziennikarka. Według niektórych tę powieść czyta się emocjami, mocno wczuwając się w losy jej bohaterów. Trudno się dziwić tej opinii - w utworze pełno jest szczegółowych, działających na odczucia czytelników opisów, wciągających nas w losy czterech przyjaciół rozpoczynających dorosłe życie w Nowym Jorku. Razem z nimi przebywamy drogę od ich studiów, gdzie każdy ma duże ambicje co do swoich przyszłych losów (według opisu "JB zostanie wybitnym malarzem, Willem - wybitnym aktorem, Malcolm - wybitnym architektem, a Jude - wybitnym prawnikiem), aż po wiele lat później. Stopniowo dochodzimy do wniosku, że to Jude i jego historia, tak starannie przez niego ukrywana, stanowi jądro powieści. Powoli, wraz z upływem kolejnych lat, dowiadujemy się coraz więcej o jego przeszłości, znajdując sens w jego czynach i aktualnych zachowaniach czy nawykach. Mimo tego, że autorka przedstawia nam w równym stopniu dzieje całej czwórki, nasza uwaga i tak skupia się właśnie na nim.
    Podczas lektury faktycznie nie zabraknie emocji - są w niej etapy pełne miłości, nienawiści, zaufania, życiowych zawodów, wzruszeń i, co chyba najważniejsze - wspomnień. To książka, która trafia przez wzrok do serca, momentami ujmując swoją prostotą.

"Cień wiatru" Carlos Ruiz Zafón

Jedna książka może zmienić życie człowieka… 

    Przedstawiam Wam Cień wiatru autorstwa Carlosa Ruiza Zafóna. Ta książka to jedna z części tetralogii o tyle wyjątkowej, że można ją czytać w dowolnej kolejności - składają się na nią jeszcze Więzień nieba, Gra anioła oraz Labirynt duchów, których wydarzenia zataczają koło. Mimo licznych powiązań książki doskonale nadają się również do pojedynczej lektury.
    Powieść opowiada o Cmentarzu Zaginionych Książek, miejscu ukrytym w samym sercu średniowiecznej części Barcelony. Letnim świtem 1945 roku uliczkami starego miasta 10-letni Daniel Sempere podąża za swoim ojcem - księgarzem i antykwariuszem - ku tajemnicy, która nieodwracalnie zawładnie jego życiem. Ojciec bowiem prowadzi syna (i zarazem nas) tam, gdzie znajdują schronienie książki zapomniane i przeklęte. Zgodnie z rodzinną tradycją chłopiec wybiera jedną spośród setek tysięcy książek, by ocalić ją od zapomnienia. Jego wybór trafia na Cień wiatru nieznanego nikomu Juliana Caraxa. Po latach Daniel próbuje odnaleźć inne książki tego autora, lecz okazuje się, że niemal wszystkie zostały spalone, a komuś bardzo zależy na zniszczeniu ostatniego egzemplarza. Jako czytelnicy możemy tu samodzielnie dociekać, co jest rozwiązaniem kolejnych zagadkowych zdarzeń czy kto jest sprawcą danego czynu - wyjaśnienia zaś pojawiają się w niespodziewanych momentach, czasem nawet kilka słów wplecionych w daną scenę może rozjaśnić nasz pogląd na szereg innych wydarzeń. Razem z młodym Sempere i pozostałymi bohaterami poznajemy bieg pozornie niepowiązanych ze sobą sytuacji, składających się na historię chłopca i tajemniczego pisarza. W miarę czytania kolejnych tomów kurtyna powoli się przed nami odsłania, ukazując nowe, nierzadko ponure aspekty przedstawianej historii.
    Tę pozycję można szczególnie polecić ludziom zainteresowanym kryminałami i aurą tajemniczości, znajdzie się również kilka kwestii dla miłośników historii - autor przedstawia nam Barcelonę w trakcie i tuż po zakończeniu drugiej wojny światowej jako tło wydarzeń. Czytelnicy mają okazję na przemyślenia odnośnie życia, podejmowania decyzji i tego, co kieruje człowiekiem w trudnych sytuacjach.

"Zatracenie" Dazai Osamu

“-Najbardziej lubię róże, tyle że one kwitną przez cztery pory roku. Zastanawiam się, czy ludzie, którzy lubią róże, muszą umierać po czterykroć? Raz wiosną, raz latem, raz jesienią i raz zimą.” ~”Zatracenie”, Dazai Osamu

Książka, którą chcę wam przedstawić, nosi tytuł “Zatracenie”. Napisana została przez Dazaia Osamu, jednego z popularniejszych pisarzy z początku dwudziestowiecznej Japonii. Powieść ta ukazała się w roku piątego, tym razem udanego, samobójstwa Dazaia a swoją treścią nawiązuje do życia autora- bo choć historia opowiada o życiu chłopaka imieniem Yozo to wzorowana jest na przeżyciach samego autora.
Yozo to chłopak z arystokrackiej rodziny, który od wczesnych lat swoją niechęć do ludzi maskuje udając błazna i próbując w ten sposób odnaleźć się w świecie. Z kolejnymi latami bohater prowadzi swoje życie w stronę nieuniknionego upadku- od niezobowiązujących zabaw z kobietami (u których miał wyjątkowe powodzenie, choć sam uważał to za przekleństwo), przez alkoholizm i uzależnienie od morfiny po kilkukrotne próby samobójcze. Skutkuje to tym, że sam stwierdza, że “utracił prawo do nazywania się człowiekiem” (stąd angielski tytuł powieści: “No longer Human”).
Dla wszystkich, którzy cenią sobie książki zawierające głębokie przemyślenia (szczególnie te z pesymistyczną wizją życia), będzie to ciekawa pozycja na liście. Spojrzenie na świat protagonisty wiąże się z sytuacją Japonii kiedy to ta stała na drodze do militaryzmu, jednak jego rozważania mogą być aktualne również i dziś, ukazując człowieka walczącego z depresją, traumą, uzależnieniami, brakiem chęci do życia i problemami w zrozumieniu otaczających go ludzi.

"Chirurg" Tess Gerritsen

Książka, którą zamierzam Wam przedstawić nosi tytuł “Chirurg” i jest pierwszą częścią serii Anatomia Zbrodni. Powstała ona pod piórem Tess Gerritsen, amerykańskiej pisarki, z zawodu lekarza internisty. Jej seria zawiera 18 książek, a jej głównymi bohaterkami są Rizzoli oraz Maura, pani detektyw i lekarz sądowy. Na jej podstawie powstał nawet serial “Partnerki”.
A teraz o samej książce - jest to thriller medyczny, który w kontraście do reszty serii zawiera tylko jedna z głównych bohaterek - Jane Rizzoli. Pani Rizzoli jest kompetentnym detektywem i niedocenianą córką, co łączy się w istną kulę determinacji - determinacji, by złapać naszego tytułowego Chirurga.
Chirurg bowiem swoim dziwnym hobby zainteresował policję. Opiera je bowiem na samotnych kobietach - tropi je, obezwładnia, usuwa macicę i z zimną krwią zabija. Można delikatnie powiedzieć, że panie w Bostonie nie miały łatwego życia.

Napięcie w książce było podtrzymane przez pojawiające się co jakiś czas rozdziały napisane przez samego Chirurga - opisy przeżyć czy myśli zbrodniarza były naprawdę ciekawą częścią książki, a może nawet serii.
Jak na lekarza internistę przystało, wszelkie opisy miejsc zbrodni a także operacji (w Chirurgu się takowe zdarzały!) były napisane bardzo dokładnie, dzięki czemu obraz ofiary sam tworzył się w głowie. Co prawda obecność wielu terminów lekarskich może dezorientować, ale książka jest na tyle wciągająca, że można nie zwracać na to uwagi. Wszelkie ważniejsze terminy i tak były tłumaczone policji - w końcu oni również się na tym nie znają.

Nie było to moje pierwsze spotkanie z Anatomią Zbrodni, bowiem zainteresowana tytułem najpierw przeczytałam tom dziewiąty,  Klub Mefista. To po niej zdecydowałam się kontynuować serię, która dzięki mamie i tak stała już na mojej półce.
Muszę przyznać, że nie przepadam za kryminałami, więc fakt, że Chirurg mnie wciągnął bardzo mnie zdziwił. I pomimo, że pewne momenty były ciężkie dla mnie do przeczytania z powodu dokładności niektórych opisów, już jestem w trakcie czytania następnej części, Dawcy.